In de stilte
zoek je nabijheid,
jouw briesende boosheid
is net weer voorbij.
Maar ik zie je niet.
Je bruine ogen
kijken nu zo ver weg
vandaan bij mij.
Je vindt geen woorden
om te beschrijven
hoe het voelt, dit,
jouw gevoel.
Maar je weet me toch wel
iets te zeggen;
jouw ogen zeggen
een heleboel.
Soms stroom je ineens
volledig over,
en dan kun je niets,
behalve er zijn.
En dan lach je ineens,
sta je te springen;
dan zie je weer wat
zonneschijn.
Ik weet niet wat ik
van jou kan verwachten,
maar jij weet dat ook niet,
dus dat zit wel goed.
In ieder geval
zie ik je vechten voor liefde,
om die verbinding te vinden,
waar je zo hard naar zoekt.
Weet dat de Heer jou met
een reden hier plaatste,
Hij vergeet jou nooit,
Zijn liefde gaat nooit voorbij.
Ik zal in Zijn naam
met je proberen te lachen,
want jij bent van Hem,
en je bent welkom bij mij.
Maar zou een vrouw haar zuigeling vergeten, zich niet ontfermen over het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, Ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalmen gegrift, je muren staan Mij steeds voor ogen.
- Jesaja 49:15-16
Reactie plaatsen
Reacties