'Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.' (Mattheüs 11:28)
Ik ben niet meer met jou,
nee.
Ik ben met jouw depressie.
Ik ben met alle vragen
die al te lang
niet zijn gesteld.
Jij bent niet meer met mij,
nee.
Jij bent met mijn agressie
die júist door alle stilte
mij -al zwijgend-
langzaam kwelt.
Ik probeer je te begrijpen,
of
te hóren. Ach, mijn fout,
want het helpt tóch niet om te vragen
wat jouw gedachten draaiend
houdt.
Ik probeer je te begrijpen,
maar,
míjn hart smeekt om begrip.
Echt, het enige dat draait,
is dit langdurend,
zinkend schip.
Ik zou graag willen volstaan,
nee,
volzítten, in de rust.
Maar ons hoofd moet blijven drijven,
op weg naar nieuwe
levenslust.
Ik leef nog wel met jou,
maar
ik ben met jouw depressie.
Het is wachten op de dagen,
dat alle vuren
zijn geblust.
Reactie plaatsen
Reacties